Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Μια άλλη μελέτη περίπτωσης για τις κρίσεις διευθυντών


Παρόλο που η αλλαγή είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής και της ύπαρξής μας, οι εκπαιδευτικοί, όπως κι όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι, αντιδρούν στις αλλαγές για διαφορετικούς λόγους.  Οι λόγοι αυτοί σχετίζονται με τις ανησυχίες και τους φόβους που προκαλεί κάθε καινοτομία και με το γεγονός ότι αναπόφευκτα περικλείει και το στοιχείο της αποτυχίας.  Άλλοι λόγοι είναι ο φόβος που προκαλεί η απόκλιση από τον καθιερωμένο τρόπο εργασίας, η αδιαφορία, η αρνητική στάση, η έλλειψη ενδιαφερόντων, το υψηλό αίσθημα κινδύνου, τα παλιά ενδιαφέροντα, και οι διαφορετικές αντιλήψεις για τη φύση, τον προσανατολισμό και τη σκοποθεσία του σχολείου.

Κάθε γενιά, όσο μεγαλώνει και αποχωρεί από το προσκήνιο, γίνεται συντηρητική. Θυμόμαστε τους παλιότερους, τους πατεράδες μας, πως αντιδρούσαν σε κάθε ‘μόδα’, που είχαν ανάγκη οι νέοι για να διαφοροποιηθούν και να φτιάξουν τη δική τους ταυτότητα. Στην δική τους εποχή ο κόσμος ήταν καλύτερος, η νέα γενιά πάει χάλασε.
Αλλά, αν και το φαινόμενο είναι γενικευμένο και κάπως διαχρονικό, πώς να το δικαιολογήσεις στους δασκάλους; Οι νέοι σήμερα είναι αδιάφοροι, ανιστόρητοι, αγράμματοι και ασύντακτοι, γιατί δεν ξέρουν οι περισσότεροι όσα από την αρχαία γραμματεία και ιστορία μάθαμε εμείς, οι λίγοι εκλεκτοί, που σπουδάσαμε. Θέλουμε λοιπόν να τους μάθουμε αυτά που εμείς θεωρούμε σπουδαία, γιατί αυτά τα μάθαμε καλά και δεν έχουμε το κουράγιο να προβληματιστούμε με καινούρια. Οι αρχαίοι μας τα είπαν όλα, τι ανάγκη άλλων έχουμε. Μάθαμε καλά τα πολυώνυμα και εξαιρετικούς τρόπους να αποδεικνύουμε το Πυθαγόρειο. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουν και οι μαθητές μας, και μέχρι να το μάθουν καλά άσε τα άλλα να περιμένουν. Ή μάλλον ας περιμένει η εξέλιξη, τι προχωράει τόσο γρήγορα και μας έφερε τα κομπιούτερ, τα κινητά και τις θεωρίες του χάους.
Ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί θα έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί. Αφενός έχουμε ιστορικά και επιστημονικά εργαλεία  --νόμος της επιλογής στην εξέλιξη, όπου από πολλά προσφερόμενα πράγματα βρίσκεις το καλύτερο. Αφετέρου η καθημερινή συναναστροφή με τα παιδιά μπορεί να δείξει τον πλούτο που κουβαλάει η κάθε γενιά. Και το σχολείο στη σημερινή εποχή δεν μπορεί να είναι ο ναός της γνώσης, αλλά ο χώρος που θα σε μάθει να μαθαίνεις, να αγαπάς τους ανθρώπους, να αγαπάς τη γνώση, να την ξεδιαλέγεις μέσα στον τεράστιο όγκο πληροφοριών και να χτίζεις την δική σου προσωπικότητα και τα ταλέντα σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου