Ένας κεντροαριστερός Τσίπρας;

Διάβασα το παρακάτω κείμενο στο http://doncat.blogspot.gr.
Το Νίκο Δήμου τον παρακολουθώ χρόνια, από τότε που αρθρογραφούσε στο 'RAM' --ώριμος, ηλικιακά, λάτρης της τεχνολογίας, όπως και εγώ.

Επειδή από την σελίδα του δεν δίνει δυνατότητα κοινοποίησης στα συνηθισμένα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το παρουσιάζω αυτούσιο εδώ, στο ξεχασμένο και παρατημένο από βαρεμάρα blog.

Ένας κεντροαριστερός Τσίπρας;

Διάβασα το μανιφέστο των 58 – και δεν διαφώνησα. Πουθενά. (Ανησυχητικό: μήπως περιέχει πολλούς κοινούς τόπους;).

Διάβασα και την παρατήρηση του Πάσχου Μανδραβέλη ότι ο μέσος όρος ηλικίας όσων το υπογράψανε είναι 57,5. (Ο ένας από τους λόγους που δεν το υπέγραψα, ήταν για να μην ανεβάσω κι άλλο τον μέσον όρο. Ο άλλος ήταν ότι δεν μου το πρότεινε κανείς).

Τι λένε αυτοί οι εξηντάρηδες στον μέσο έλληνα που από τα 18 μέχρι το 50 είναι πνιγμένος στο άγχος; Τρέμει για την δουλειά του (αν την έχει ακόμα), για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του. Έχει ποτιστεί με τεράστιες δόσεις από θεωρίες συνωμοσίας που του «εξηγούν» τα αίτια της κρίσης. Περιμένει βίαιες ανατροπές και επαναστάσεις που θα αλλάξουν τα πράγματα από την μία μέρα στην άλλη (όσο κι αν ξέρει ότι είναι δύσκολο). Και έρχονται εκεί 58 αξιοπρεπείς αλλά επαναλαμβανόμενοι διανοούμενοι και τον ταΐζουν βαρετό μπλα-μπλα.

Ούτε ένας στους εκατό από εκείνους που θα έπρεπε, δεν διάβασε ολόκληρη την διακήρυξη. Αυτοί που την διάβασαν δεν την είχαν ανάγκη – λίγο πολύ ήξεραν τα θέματα και συμφωνούσαν.

Μόνο η παρουσία ενός δυναμικού νέου πολιτικού θα μπορούσε να μεταφράσει αυτές τις αρχές σε δραστικό λόγο. Μόνο ένας χαρισματικός άνθρωπος στην ηλικία των πολλών φοβισμένων (από τα 35 μέχρι τα 45) θα μπορούσε να ενσαρκώσει μία αλλαγή. Εν πολλαίς αμαρτίαις γηράσαντες πολιτικοί όπως ο Βενιζέλος, ή αναμάρτητοι και ανύπαρκτοι όπως ο Κουβέλης θα έπρεπε να αποκλεισθούν a priori. Η δημοφιλία τους είναι μηδαμινή και η πειθώ τους ακόμα μικρότερη.

Ναι, μας χρειάζεται ένας κεντροαριστερός Τσίπρας. Πιο καλλιεργημένος, πιο έξυπνος αλλά εξίσου γοητευτικός και ελκυστικός. (Ας μην γελιόμαστε: ο Τσίπρας είναι το 75% από το20% του ΣΥΡΙΖΑ). Αν δεν βρεθεί κάποιος ουσιαστικός ηγέτης, δέκα διακηρύξεις να γράψουν 200 σοφοί, δεν θα γίνει τίποτα.

Το κλείσιμο της Ε.Ρ.Τ

Γεμάτη νταβατζήδες η ζωή μας. Πολιτικοί, συνδικαλιστές, δικηγόροι, εργολάβοι, συντεχνίες ακριβοπληρωμένων δημοσίων υπαλλήλων. 'Ολους τους πληρώνουμε.

Και μεγάλο μέρος της πνευματικής μας ηγεσίας επίσης, στα Πανεπιστήμια κτλ. και πάνω από όλα οι δημοσιογράφοι. Και αυτό είναι το θλιβερό, γιατί από αυτούς περιμέναμε πολλά --πολλά περισσότερα για να είμαι ειλικρινής, δεν μηδενίζω τίποτα. Τεράστια η προσφορά της δημόσιας τηλεόρασης, όπως και των πνευματικών ανθρώπων βέβαια, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί κανένα νταβατζιλίκι.

Σύμπασα η συντεχνία λοιπόν ενώθηκε εδώ και, ώ του θαύματος, αναμενόμενη αλλά απίστευτη η δύναμή της! Μετάτρεψε την κοινή γνώμη! Δεν βρίζει πια τους δημοσιογράφους και τους βολεμένους της Ε.Ρ.Τ, αλλά την ακραία και λάθος, όπως αποδείχτηκε κίνηση. Που θα ήταν, ίσως, αναγκαία αν αναγνωρίζαμε αγαθή πρόθεση από την κυβέρνηση: Μια εκ βάθρων αναδιάρθρωση αυτού του μαγαζιού της σπατάλης και του ρουσφετιού.



Ο Μάνος Χατζιδάκις, αυτός ο οξυδερκής και γενναίος άνδρας, είχε αφήσει εποχή κάποτε στο Τρίτο Πρόγραμμα. Γνώστης από τα μέσα λοιπόν, αποδεικνύεται προφητικός σε μια συνέντευξή του. Επίκαιρη παρά ποτέ.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ 1984

Μαρία Ρεζάν: Σκεφθήκατε, ποτέ, να εισηγηθείτε, να διαλυθεί η Ε.Ρ.Τ. και να αρχίσει από την αρχή;


Μάνος Χατζιδάκις: Κι αυτό θα το εισηγούμην, αλλά ο κόσμος δεν μπορεί να ζήσει πια, χωρίς την Ε.Ρ.Τ. Θα πεθάνουν αν δεν τους δώσεις εκείνο, για το οποίο θα μπορούν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται.

Η Ε.Ρ.Τ. είναι πολύτιμη, διότι δίδει στον Ελληνικό λαό, την ευκαιρία να διαμαρτύρεται και να λέει «τι αίσχος που είναι η Ε.Ρ.Τ.»

Η αντιπολίτευση διαμαρτύρεται, γιατί δεν της δίνουν περισσότερο χρόνο, οι άλλοι διαμαρτύρονται γιατί δεν τους δίνουν περισσότερη «Δυναστεία», οι άλλοι διαμαρτύρονται γιατί υπάρχει η «Δυναστεία» και όλοι είναι ευχαριστημένοι...

..... είναι ένα απαραίτητο φάρμακο, για να ζούμε με την ψευδαίσθηση της ελευθερίας...

==================